TK = Taman Kanak-Kanak : Kleuterschool
AURI = Angkatan Udara Republik Indonesia
Bapak-bapak : Vaders

TK is afkorting van Taman kanak-kanak en ik heb op Taman Kanak-kanak Angkasa gezeten in my geboortestad Tasikmalaya. Deze kleuterschool is behoort van AURI . Elke morgen brachte de bus mij naar de kleuterschool. De bus is ook van AURI en haalde ook bapak-bapak/vaders/de personeels van AURI om naar hun werk te brengen. Myn moeder maakte voor mij ontbijt/lunchbox en elke dag wat anders zoals gekookte/gebakken eiren, rice, fruits etc. en water mee in waterfles. Wij droegen schoolkleren aan (Orange jurkje met witte blouse), witte sokjes en zwarte schoentje (helaas heb ik geen foto van 🙁 ) Ik denk dat ik cute was toen ik mini Dhini was :blush: :hihi: grapje! Tijdens buitenspellen/pauzetijd..Ik ging spellen natuurlijk en ik kon aardig schommel doen..ja…heeeeeel hoog. Het was leuk 😉 verder ben erg shy persoon (volgens de lerares ook).
Tot 12 uur `s middag zatten wij elke dag op kleuterschool. En terug naar huis brachten de bus ons veilig weer thuis. Als ik nu terugdenk, was ik eigenlijk te oud voor kleuterschool maar toen die tijd moest eerst kleuterschool voordat naar basisschool dus dat moest wel …als ik nog goed begrijp maar vind eigenlijk niet leuk want op basisschool ben de oudste, denk ik of misschien was er 1 of 2 die dezelfde leeftijd met mij (dat zou blij zijn voor mij 😀 )

Niet zo spannend verhaaltje maar het was leuk om iets te herinneren 😉
Op naar volgende deels

We hebben vaak verhuizen en vanaf wij weer in Tasikmalaya woonden, ga ik tellen. En dus dit is 1ste keer verhuizen. Wij verhuisden niet zo ver weg van ander huisje. Het huis had er een slaapkamer (zoals de ouwe) maar dan er andere kamer en iets meer ruimte zoals woonkamer, grote kamer, keuken en ook badkamer en ook terrastje. De ander kant van ons huis is buurvrouw die 2 kindjes had.

In de gedeelte grote kamer stond myn bedje..ik weet het niet meer waar sliep myn oude zus 😀 Ik zat toen al in kleuterschool, myn oude zus zat op basisschool en myn jonge zusje is nog piepklein (baby). Hier begon nieuw avontuur.

To be Continued…!

gendong (indonesische taal) : rug dragen
ais (Soendanese taal) : baby/klein kinderen dragen

Ik ga verder met my verhaal :klik:

Als onze moeder druk was, pasten wij (myn oude zus 8 jaar en ik 6 jaar) op onze zusje. Myn oude zus droeg onze zusje met samping (batik). Dan konden wij buiten spellen. Wij noemen di gendong of di ais (soendanesse taal).

Achter ons huis was er put..best diep…die put is tussen de huizen dus weinig ruimte maar voor een persoon kon wel langs lopen. Wij liepen vaak langs die put als wij naar andere kant wilden spelen. En toen was er een jongetje (iets ouder dan ons leeftijd)… ik wist niet meer hoe oud onze zusje was toen het gebeurde (ik lette het niet op!), viel onze zusje bijna in de put. Gelukkig kon my oude zus onze zusje met snelle refleks vasthouden. Anders….. :rolloog: oeh….! Wij waren allemaal geschrokken (die jongen ook natuurlijk). Die jongen rende snel weg. Wij gingen snel terug naar huis, gelukkig vlakbij..nog in de buurt.
Thuis vertelde myn oude zus aan onze vader. Myn vader was kwaad :kwaad: en zocht die jongen en bla…bla…met grrrrr stem. Sinds die accident durfde niet meer die jongen rare dingen doen. Tot nu toe heb geen flauw idee hoe was gebeuren per ongeluk of met stoute dingen die jongen deed. En myn oude zus herinneert ook niet meer hoe allemaal kon gebeuren.

Tumbas (javanse taal) = Meser (Soendanese taal) = Beli (Indonesisch) = Kopen (nl)
Antri = wachtrij

Ik ga vandaag verder met verhaaltje dat wij naar Tasikmalaya terug verhuisden.
We woonden in woonwijk Benda. Daar huurden myn ouders een huisje niet zo groot maar ook niet te klein net zoals het huisje in Jogja. Het huisje heeft maar2 kamers : 1 slaapkamer en 1 woonkamer, nee …geen keuken en dus als myn ibu kookte dan op terras en ook geen eigen badkamer. Wij douchden in openbare badkamer (opendak) niet zo ver weg van ons huisje..Liep gewoon door (geen 2 minuten) dan zag je de openbare badkamer. Myn ibu zei altijd.. “Heni…Dhini..ging snel douchen voordat antri (wachtrij te staan voor de openbare badkamer te douchen). Drukte tijd was meetal om half 7 uur in de morgen en 5 uur in de middag. Achter ons huis was er sumur (waterput, water hier water halen) om water te halen voor drinken maar eerst moet gekookt worden (boil water).
Achter de openbare badkamer was er vijver. Daar zag ik de kinderen in de vijver zwemen. Ik durfde natuurlijk nog niet en had nog geen vriendinnen want ze begrepen my taal (javanese taal) nog niet.

Op een dag vroeg myn ibu mij om wat iets (vergeten wat…zeg maar kroepeok dan) bij de waroeng (kleine toko..soort kios) te kopen. Ik kon toen niet Soendanese taal spreken. Ik zei tegen de verkopster “Tumbas kroepoek mbok?” De verkoperster verstond helemaal niet. Ze staarde mij gewoon en ik wist ook niet wat moet zeggen. Gelukkig kwam myn oude zus en zei tegen de verkoopster dat graag kroepoek kopen (meser krupuk).

Op naar volgende deel…

Bijna 2 weken heb Ik niet over my Dhin`s leven verhaal verder schrijven. Niet omdat lui ben maar want Ik heb geen tijd en bovendien heb andere onderwerpen die toch eerder moest updaten :blush:

Vandaag ga Ik toch weer verder te vertellen/schrijven :compy: wat Ik in my leven heb meegemaakt. Dit is deel 004. Vorige deels 001, 002 en 003.

In de jaren 1976 woonde myn ouders in speciale woonwijk voor soldaten. we noemen “asrama“. In middag speelde myn moeder vaak volleyball samen met andere buren. En myn vader kletse met andere vaders of speelde hij schaak.

Op een dag hoorden wij harde knal “Jeguer….Boem…!“. Heel erg harde knal 😮 . Ik stond toen voor de raam aan het kammen want was net klaar met avond douchen (Ik was toen 5 jaar oud) en myn oude zus was steeds buiten aan het spellen terwijl myn moeder was het aan het koken. Iedereen was paniek en schreeuwen naar buiten rennen. Myn moeder riep gelijk myn oude zus “Heni…Heniiiii…Heni…!” Myn vader kwam gelijk naar ons toe en Iedereen vroegen naar elkaar wat er aan de hand was. Andere zei “Misschien 2 treinen botsen”. Achter onze asrama is er spoorlijn. Ze gingen gelijk naar achter om te kijken maar niks te zien daar. En verder raden…

In de avond op dezelfde liepen myn ouders naar stad om veilig plek te zoeken. Ik herinner me dat myn vader mij vast houde en my moeder vaste myn oude zus hand en liepen naar de stad. Een paar dagen later weten wij allemaal waar die harde knal kwam. Deze kwam van P.T. Dahana (fabriek Bom) Tasikmalaya. Daarna….

Plotselling was Ik wakker in andere huis, stad en provincie. Volgende keer 005 : Piep kleine huisje

Ik hoop dat jullie nog leuk vinden om te lezen! :read:

Fijne dag allemaal :sun:

Liefs,