Rel kereta api : spoor trein
Paku : Spijker
Om 12 uur waren wij klaar met school. Dus kon ik gewoon thuis lunch eten..nasi putih dan lauk pauk (gerechten zoals sambal goreng tempe, sayur asem etc). Dat hangt van af wat mijn moeder had gekookt voor ons. Daarna ging ik tukje doen of even spelen.
Na tukje doen, ging ik samen met buurmeisjes/jongen spelen. Soms gewoon op teras bij een van hun huis, touw springen. Toen geen xbox, mobiel etc. Tv(TVRI – the only one TV zender toen) zender was altijd om ongeveer om half 5 online. Op een dag gingen wij paku zoeken op de grond, meestal lagen paku die al gerust worden. Als wij de paku hadden gevonden, leg wij ze op de rel en wacht op de trein. Als de trein langs ons redde, keken wij snel naar de paku en onze paku werden plat. Het wordt een mesjes. Soms deden wij onze hoofd op de rel om te luisteren of de trein komt of bijna komt. Wij vonden toen erg leuk en niet denken dat het gevaarlijk is. Niemand waarschuw ons. Ik weet het niet meer hoeveel keer heb dat gedaan. Ik denk dat een paar keren. Ik gok 2 of 3 keren (niet achter elkaar). Als ik nu terug denk, wat echt gevaarlijk zeg dat ik dat deed.
op naar volgende deel 😉