Vandaag ga Ik deel 2 Dhin`s egien leven verhaaltje schrijven :compy: Deze deel gaat over myn ouders. Als nog niet gelezen vorige blog klik hier. En voordat Ik over myn ouders beginnen te schrijven, ga Ik een paar woorden schrijven zoals …
Hieronder kunnen jullie lezen
| NEDERLANDS | INDONESISCH | JAVAANS | SOENDANES |
| Myn ouders | Orang tua ku | ? | ? |
| Papa (Pa) | Bapak (Pak) tegenwoordig ook noemen Papa |
Pae | In de kampoeng vroeger “Abah” tegenwording gebruik niet meer, denk Ik |
| Mama (Ma) | Ibu (bu) tegenwoordig ook noemen Mama |
Bue | In de kampoeng vroeger “Emak” tegenwording gebruik niet meer, denk Ik |
| Myn vader | Bapaku, Papaku | Pae ku | Abah abi |
| Myn moeder | Ibuku, mamaku | Bue ku | |
| Oma | Nenek | Embah putri, noem haar ook Oma zoals in Nederland |
Nini |
| Opa | Kakek | Embah kakung, noem hem ook Opa zoals in Nederland |
Aki |
| Tante | Bibi | ? | Bibi |
| Oom | Paman | ? | emang |
| Oude zus | Kakak | Mbak | Teteh, Eteh |
| Jonge zusje | Adik | dek | dek |
| Broer | Kakak | Mas | Aa, Akang |
| Jonge broertje | Adik | adik | adik |
Myn vader of Bapakku
Myn vader komt uit Yogyakarta. Op 20 aug 1939 is hij geboren in Yogyakarta. Zijn naam is Suharjono of Pak Jono of Mas Jono. Hij heeft 2 broers en 1 zusje. De oude broer (Mas Doel) woont in Yogyakarta en heeft 6 kinderen, 5 dochters (Mbak Umi, Mbak Diah, Mbak Au en Uchi (de jongste dochter) en een jongen (Mas Dono). De andere broer (Pak Hartono) woont in Tasikmlaya en heeft 2 jongens (De Hari en 🙄 ben vergeten). De zusje woonde ook in Tasikmalaya maar sinds haar man overleden, verhuisde zij naar Yogyakarta. Ze heeft 4 kinderen, 2 jongens (De Perie en De Iwan) en 2 dochters (De Nuri en De Novi)
Ik kende niet myn Opa want hij is al overleden. Ik kon wel myn oma herrineren, Mbah Joyo Puspito.
En myn vader zelf heeft 3 dochters : Mbak Heni (Myn oude zus), Ik en myn jonge zusje (Dewi of Ewie noemen).
Myn vader is rustige man en lieve man en ook oudewets maar hij is ook streng (te beschermen). Misschien omdat wij allemaal dames zijn. En als hij boos, word zijn gezicht gelijk rood 😈 met grote ogen ook nog. Ik ben altijd bang als hij boos is. Maar als hij boos, slaan hij nooit wel kneep op benen. Maar nog nooit op myn lichaam. Op myn oude zus benen wel. Als myn vader boos, durf Ik niet aan hem te kijken. Maar myn zussen wel. Myn vader vind niet goed slaan op hoofd want hoofd is gevoelig dan word beschadig en dus hij kneep op benen op oortjes. Hij deed dat als echt nodig is, anders zei hij met grote geluid en dat was genoeg want wij waren gelijk bang.
Myn vader is beetje gierig en geen kleding shopping of andere leuke dingen. Maar als voor school bijv. boeken, pen enzo… maar voor de tas en schoenen dan moest hij eerst zien kapot of niet anders kreeg geen nieuw tas of schoenen.