Vandaag ga Ik deel 2 Dhin`s egien leven verhaaltje schrijven :compy: Deze deel gaat over myn ouders. Als nog niet gelezen vorige blog klik hier. En voordat Ik over myn ouders beginnen te schrijven, ga Ik een paar woorden schrijven zoals …

Hieronder kunnen jullie lezen

NEDERLANDS	INDONESISCH	JAVAANS	SOENDANES
Myn ouders	Orang tua ku	?	?
Papa (Pa)	Bapak (Pak) tegenwoordig ook noemen Papa	Pae	In de kampoeng vroeger “Abah” tegenwording gebruik niet meer, denk Ik
Mama (Ma)	Ibu (bu) tegenwoordig ook noemen Mama	Bue	In de kampoeng vroeger “Emak” tegenwording gebruik niet meer, denk Ik
Myn vader	Bapaku, Papaku	Pae ku	Abah abi
Myn moeder	Ibuku, mamaku	Bue ku
Oma	Nenek	Embah putri, noem haar ook Oma zoals in Nederland	Nini
Opa	Kakek	Embah kakung, noem hem ook Opa zoals in Nederland	Aki
Tante	Bibi	?	Bibi
Oom	Paman	?	emang
Oude zus	Kakak	Mbak	Teteh, Eteh
Jonge zusje	Adik	dek	dek
Broer	Kakak	Mas	Aa, Akang
Jonge broertje	Adik	adik	adik

Myn vader of Bapakku
Myn vader komt uit Yogyakarta. Op 20 aug 1939 is hij geboren in Yogyakarta. Zijn naam is Suharjono of Pak Jono of Mas Jono. Hij heeft 2 broers en 1 zusje. De oude broer (Mas Doel) woont in Yogyakarta en heeft 6 kinderen, 5 dochters (Mbak Umi, Mbak Diah, Mbak Au en Uchi (de jongste dochter) en een jongen (Mas Dono). De andere broer (Pak Hartono) woont in Tasikmlaya en heeft 2 jongens (De Hari en 🙄 ben vergeten). De zusje woonde ook in Tasikmalaya maar sinds haar man overleden, verhuisde zij naar Yogyakarta. Ze heeft 4 kinderen, 2 jongens (De Perie en De Iwan) en 2 dochters (De Nuri en De Novi)

Ik kende niet myn Opa want hij is al overleden. Ik kon wel myn oma herrineren, Mbah Joyo Puspito.

En myn vader zelf heeft 3 dochters : Mbak Heni (Myn oude zus), Ik en myn jonge zusje (Dewi of Ewie noemen).

Myn vader is rustige man en lieve man en ook oudewets maar hij is ook streng (te beschermen). Misschien omdat wij allemaal dames zijn. En als hij boos, word zijn gezicht gelijk rood 😈 met grote ogen ook nog. Ik ben altijd bang als hij boos is. Maar als hij boos, slaan hij nooit wel kneep op benen. Maar nog nooit op myn lichaam. Op myn oude zus benen wel. Als myn vader boos, durf Ik niet aan hem te kijken. Maar myn zussen wel. Myn vader vind niet goed slaan op hoofd want hoofd is gevoelig dan word beschadig en dus hij kneep op benen op oortjes. Hij deed dat als echt nodig is, anders zei hij met grote geluid en dat was genoeg want wij waren gelijk bang.

Myn vader is beetje gierig en geen kleding shopping of andere leuke dingen. Maar als voor school bijv. boeken, pen enzo… maar voor de tas en schoenen dan moest hij eerst zien kapot of niet anders kreeg geen nieuw tas of schoenen.

Myn moeder of Ibuku

Op 18 aug 1952 is myn moeder geboren in Tasikmalaya. Haar naam is Siti Saodah.
Myn moeders ouders heeft 12 kinderen. En myn moeder is de oudste. Ze heeft dus 11 broers en zusjes :
1. Bi (tante) Koyom (heeft 3 kinderen : Ratna, Dany)
2. Mang (Oom) Idin (van eerste huwelijk 1 zoon, Encas (overleden), heergetrouwd en heeft )
3. Mang Ojo (2 dochters (De Eris en De Sinta) en 1 jongens)
4. Mang Odik (2 kinderen : 1 zoon, Dadang en 1 dochter, Erna)
5. Bi Yoyoh (1ste huwelijk : 1 dochter, 2de huwelijk : 1 jongen en 3de huwelijk : 1 dochter)
6. Overleden toen baby
7. Overleden toen baby
8. Bi Tonah (dezelfde leeftijd met mij) (heeft 1 jongen)
9. Mang Agus (heeft 1 jongen)
10. Bi Iis (heeft 1 kind)
11. Mang Jejen (dezelfde leeftijd met myn jonge zusje) (heeft 1 kind)

Toen jong wilde myn moeder verder met haar opleiding maar helaas moest ze toen werken. Ze werken bij de zusje (Nek Ooh) van myn opa (haar vader dus). Die Nenek heeft geen kinderen maar ze heeft 1 dochter geadopteerd. Ze (Teh Nani) is dezelfde leeftijd met Bi Yoyoh. Nek Ooh was rijk, veel veldrijst, een paar visvijver en kips kippen en ook groot genoeg tuin.
Myn moeder is lieve vrouw, nooit boos, niet gierig, supel, makkelijk praten, humories en altijd vrolijk hoewel ze bedroef. Ze kan lekker koken, kleding naain, sporten vooral volleyball, quran lezen met mooie stem.

Wij roepen myn oma en opa niet met Nenek of kakek neomen maar Wij roepen hun gewoon net als hun kinderen Pak Komar en Mak Titi. Als Ik bij hun bezocht, voelde Ik niet bij myn opa of oma, want hun aandacht was ook voor eigen kinderen. Maar Mak Titi probeerde meer aandacht aan mij te geven. Maar Ik was wel close met Bi Tonah (toen wij nog klein waren) omdat wij dezelfde leeftijd is, denk Ik

Terwijl myn oude zus bezocht elke weekend bij Nenek Ooh. Myn moeder gaf myn oude zus bij de delman (vervoer met paarden) bestuurder. Hij wist wel bij wie myn oude zus moest zijn. Die Nenek is erg lief en aardig tegen myn oude zus maar niet tegen mij. Als Ik met oude zus in het weekend bij haar logeren, kreeg Ik niet zo veel andaacht van haar. En Als het overdag is, mog myn oude zus met andere kinderen naar andere plek spelen maar Ik niet 🙁 Ik moest hier in de buurt zijn. Ik herriner nog toen Ik op teraas in eentje speelde, schreeuwde zij zo hard “Dhini, keek er kip op de rijst. Je moet de kip wegdoen” Ik schrok echt. Op haar teraas lagen de rijst en in de zon laten drogen.

Thuis vertelde Ik aan myn vader en vanaf dat moment mog Ik niet meer naar haar toe. Myn vader vond echt niet leuk dat ze tegen klein kind dat deed. En Ik wilde ook niet meer. Ik wilde liever naar Mak Titi maar ja… Mak Titi had ook nog eigen jonge kinderen. Dus Ik bleef gewoon thuis bij myn ouders als vakantieschool.

Ik weet het niet meer hoe myn vader en myn moeder ontmoeten?! 🙄 Maar myn moeder vertelde ons ooit dat ze een vriend had voordat myn vader kwam.

Ze trouwen in oktober 1968 (Ik vroeg ze welke datum, maar ze vergeten) en 6 maanden later werd myn moeder zwanger. Op 15 des 1969 is Heni Herawati (Heni) hun eerste dochter geboren in Tasikmalaya. Op 7 november 1971 is Diana Sri Sulistiawati (Dhini) hun 2de dochter geboren in Tasikmalaya. En op 25 augustus 1977 is Dewi Indah Widyawati (Dewi of Ewie) als 3de dochter geboren en ook in Tasikmalaya.

Ik denk dat genoeg is over myn ouders.

Is myn verhaal beetje duidelijk? Vraag maar als onduidelijk is?

Volgende week deel 3 : 1 2 jaar verschhil (dit word deel 4 :Plotseling harde knal!)

Liefs,