Nog twee weken dan komt nieuw jaar 2013 en in nieuw jaar is mijn vader een jaar overleden. Op 2 januari 2012 ging mijn vader voor eeuwig weg. Ik zal niet meer hem zien en zijn stem horen. Ik kijk nu alleen zijn foto die ik ooit gemakt in 2006. Meer dan five jaar heb ik geen kans om hem even in echt te zien/knuffelen. Zoals ik ooit in een artikel schreef, ben ik klaar en ikhlas want ik wil hem met vrede naar andere planet gaan (ik noem dat andere planet). Hoewel er glimlach in mijn gezicht verschijnt, is diep in mijn hart niet zo. Ook mijn moeder voelt het dat. Ze woont nu alleen en denk veel aan mijn vader. Best niet leuk om dat te horen dat ze zo eenzaam is daar in andere land. Mijn oude zus en haar familie proberen haar op te bezoeken. Maar als ze terug naar huis dan voel mijn moeder in eentje thuis.